شیخالاسلام مولانا عبدالحمید ظهر سهشنبه (۲۴ اسفند ۱۴۰۰) در نشست هماندیشی علمای شهرستانهای خاش و تفتان که به میزبانی حوزه علمیه مخزنالعلوم خاش برگزار شد، سخنرانی کردند.
گزیدۀ سخنان ایشان به شرح ذیل است:
#مسئولیت_و_رسالت_علما
🔰 باید همۀ ما فکر کنیم «مسئولیت» و «رسالت» علما چیست، سپس بررسی کنیم چه اندازه توانستهایم به مسئولیت خودمان عمل کنیم.
🔰علما وارثانِ انبیا علیهمالسلام هستند. آنان علاوه بر علم و دانش، «مسئولیت» و «رسالت» پیامبران الهی را به ارث بردهاند.
🔰 «احساس مسئولیت» و «انجام مسئولیت» از وظایف علما است.
🔰 چیزی که پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوسلم و صحابه رضیاللهعنهم را برای هدایت جامعه بیقرار کرده بود، «احساس مسئولیت» بود.
🔰 وظیفۀ علما همان وظیفۀ پیامبر خدا صلیاللهعلیهوسلم است که در قرآن عظیمالشأن به آن اشاره شده: «تلاوت قرآن»، «تعلیم و آموزش قرآن» و «تزکیه و اصلاح».
🔰 «تورات»، «انجیل» و «زبور» کلام الهی بودهاند، اما هیچیک از این کتابها بهجز قرآن بهعنوان معجزه نازل نشده است.
🔰 باید در مدارس دینی برای «تزکیه و اصلاح» برنامهریزی شود.
🔰 باید علما و مدارس علاوه بر طلاب، برای اصلاح اقشار مختلف و عموم مردم نیز برنامهریزی کنند.
🔰 در مدارس دینی برای «فقه الاحکام» برنامهریزی میشود. باید برای «فقه النفس» هم برنامهریزی شود.
🔰 باید علما برای اصلاح جامعه، بر قرآن تمرکز کنند، زیرا ارتباط با قرآن یعنی ارتباط با الله.
🔰 برخی میخواهند «طریقت» را در مقابل «شریعت» قرار دهند، درحالیکه این دو از هم جدا نیستند.
🔰 بهترین مشغله، مشغولیت علمی و دینی است. نباید علما مشغلۀ خودشان را تغییر بدهند.
🔰 بسیاری میگویند که اگر اقتصاد نباشد، نمیتوان مسجد و مدرسه ساخت، درحالیکه اصل مسجدسازی و مدرسهسازی نیست، بلکه اصل «انسانسازی» است.
🔰 در شرایط حاضر که رابطۀ مردم با مساجد و دین ضعیف شده است، مسئولیت علما بسیار سنگین است.
🔰 علما جماعت تبلیغ را حمایت کنند و با آنها همراه بشوند.
🔰 باید علما علیه «منکرات»، «گناهان» و «مفاسد» تلاش کنند و مردم را به دینداری و اخلاق نیک فراخوان دهند.
🔰 عدم فعالیت دینی علما برای جامعه و برای خودِ علما «بلا و آفت» میآورد.
🔰 تجربه ثابت کرده که اگر برای نصرت دین حرکت شود، الله تعالی بندگانش را نصرت و یاری میکنند و راههای هدایت را فراهم میسازد.
🔰 علمای شهرستان خاش برای استان و سطح کشور برنامهریزی کنند.
#توجه_به_حفظ_قرآن_و_احادیث
🔰 دغدغهای که بنده دارم اینکه دو نقص بزرگ در مدارس ما وجود دارد: «اصول و قواعد تجوید هنگام تلاوت قرآن رعایت نمیشود و روی الفاظ قرآن کار نمیشود» و «روی مفاهیم و پیامهای قرآن کمکاری میشود».
🔰 متأسفانه در کشور ما ایران، حوزویان و دانشگاهیان به قرآن توجه نمیکنند.
🔰 در مدارس دینی ما در زمینۀ حفظ قرآن و احادیث کوتاهی میشود.
🔰 باید مدارس ما روی «قرآن» و «احادیث» کار کنند، زیرا این دو منبع هدایت هستند.
🔰 زمانی ما میتوانیم از قرآن بهره بگیریم که در آیات آن «تدبر»، «تعقل» و «تفکر» کنیم.
🔰 باید طلاب و علما قرآن و احادیث را حفظ کنند و آنها را مرور کنند تا فراموش نشوند.
🔰 باید مدارس دینی برای حفاظ قرآن خود برنامه داشته باشند که بر حفظ خودشان کامل مسلط شوند.
🔰 شیوه و روش حفظ قرآن که در مدارس دینی ما رایج است، مطابق روش اسلاف نیست، زیرا وقتی صحابه رضیاللهعنهم و تابعین قرآن را حفظ میکردند، هرگز آن را فراموش نمیکردند.
🔰 علما برای حفظ احادیث مختصر بههمراه درجۀ حدیث برنامهریزی کنند.
🔰 قرآن و حدیث دریایی از معارف هستند که هرکس در آن غوطه بزند، دستخالی بیرون نمیآید.