شیخالاسلام مولانا عبدالحمید در مراسم نماز جمعه امروز اهلسنت زاهدان (4 خرداد 1397)، با اشاره به تأثیر عبادت “روزه” در اصلاح و تزکیه انسان، «تقوا»، «اطاعت پروردگار»، «خیرخواهی» و «دوری از گناه» را از ثمرات این عبادت بزرگ برشمردند.به گزارش پایگاه اطلاعرسانی دفتر امامجمعه اهلسنت زاهدان، مولانا عبدالحمید در این مراسم پس از تلاوت آیۀ «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ» [بقره: 183] اظهار داشتند: در این آیه «تقوا و پرهیزگاری» حکمت و فلسفۀ روزه بیان شده است.
ایشان در ادامه افزودند: با توجه به اینکه انسان دارای «نفس اماره بالسوء» است و در او حس تمرد و سرکشی وجود دارد، الله تعالی با علم و حکمتی که دارد و بیش از هر کس دیگری به ضعفهای انسان و راههای علاج آن آگاه است، میخواهد در انسان صفت «تسلیم» را ایجاد کند و از طریق فرض گردانیدن احکام، این حس سرکشی و تمایل به گناه را از وجود انسان بزداید.
مدیر دارالعلوم زاهدان در ادامه افزودند: فلسفۀ روزه نیز همین است که انسان در مقابل خدا تسلیم شود و طغیان و سرکشی از بین برود. وقتی انسان تسلیم پروردگار بشود دیگر در مقابل دستورات الهی چونوچرا نمیکند و در عمل به دستورات شریعت به خودش تردید راه نمیدهد، بلکه در مقابل خالق، مالک، رازق، مربی و در مقابل محسن واقعی خودش سر تسلیم فرود میآورد. متقی و پرهیزگاری واقعی کسیست که نافرمانی خدا را نکند و حقوقالناس را رعایت کند.
خطیب نماز جمعه اهلسنت زاهدان خاطرنشان کردند: وقتی انسان بهمنظور امتثال امر پروردگار از روی ایمان و با انگیزۀ ثواب روزه میگیرد دو فایدۀ بزرگ حاصل میشود؛ اول اینکه در این ماه علاوه بر سحرخیزی و تحمل گرسنگی و تشنگی، اعضا و جوارح انسان نیز از گناه و لغویات محفوظ میمانند، دوم اینکه شیاطین در مقابل انسانی که خودش را از گناه بازمیدارد عاجز و ناتوان میشوند؛ منظور از بستهشدن شیاطین در ماه رمضان نیز همین است که آنها بر انسان تسلط پیدا نمیکنند و از اینکه انسان را به گناه وادار کنند ناتوان میشوند.
ایشان ادامه دادند: درماندگی و عاجزی شیطان نتیجۀ «روزه» است؛ گرسنگی و تشنگیِ حاصل از روزه سبب شکست نفس اماره میشود. «نفس» و «شیطان» دو دشمن بزرگ انسان هستند که انسان بهوسیلۀ «روزه» این دو دشمن را به یاری پروردگار شکست میدهد، زیرا در ماه مبارک رمضان انسانها به عبادت و دعا و گریه و مناجات مشغول میشوند.
امامجمعه اهلسنت زاهدان رمضان را «ماه مواسات و همدردی» دانستند و بر لزوم پرداخت «زکات» و«صدقات» تاکید کردند و گفتند: این ماه، ماه صدقات و خیرات و ماه مواسات و همدری است. در این ماه زکات اموالتان را بپردازید و به کثرت صدقه بدهید. به مریضانی که توانایی علاج ندارند، به فقرا، یتیمان و خانوادههای زندانی و به مدارس دینی که با کمکهای مردمی اداره میشوند رسیدگی کنید.
ایشان خاطرنشان کردند: اگر انسان زکات اموالش را ادا نکند و در امر نماز کوتاهی کند هنوز گرفتار تمرد و سرکشی است و تأثیری را که باید از ماه مبارک رمضان بگیرد نگرفته است.
مولانا عبدالحمید خاطرنشان کردند: تأثیر رمضان آن است که در انسان صفت تقوا، اطاعت، خیرخواهی و ترک گناه ایجاد میکند و محبت خدا را در دل میآورد. در این ماه علاوه بر اینکه شیاطین عاجز میشوند، دربهای جهنم و عذاب نیز بسته میشوند و تمام هشت درب بهشت باز میشوند و فرشتهای ندا میدهد که ای طالب خیر بشتاب بهسوی پروردگار و بهشتی که دارای نعمتهای فراوان است.
ایشان در ادامه گفتند: بهشت یک مکان استثنایی و ویژه است. نعمتها و خوشیهایی که در بهشت وجود دارند از گمان و تصور ما بالاترند. در بهشت سلامتی است و مریضی نیست، امنیت است و ناامنی نیست، شادی است و غم نیست. بهشت جای دیدار و ملاقات با پیامبران و رحمةللعالمین و محل ملاقات یاران و دوستان است.
خطیب جمعه زاهدان ادامه دادند: بهشت با تمام دروازهها و با همۀ سرسبزی، تازگی و خشبویی خودش منتظر روزهداران و تمام کسانیست که تسلیم پروردگار هستند و در مقابل خدا کمرشان را خم میکنند. یک لحظۀ بهشت از تمام دنیا برتر است. یک لحظه در آنجا قدم بگذارید تمام مرارتهای دنیا را فراموش میکنید.
ایشان افزودند: الله تعالی شما را به ضیافت بهشتی که سفرۀ پروردگار است و انبیا و اولیاءالله در آن حضور دارند دعوت کرده است. روزه، نماز، پرداخت زکات و عمل به دستورات شریعت زمینهساز ورود به بهشت، ملاقات با انبیا و نوشیدن از آب زلال کوثر هستند.
مولانا عبدالحمید در ادامه گفتند: وعدۀ ما در حوض کوثر و صحرای محشر و بهشت است؛ آنجا که بندگان خدا، نمازگزاران، روزهداران و زکاتدهندگان با چهرههای درخشان میآیند و بهخاطر حصول کامیابی خندان و خوشحال هستند. لذا مواظب باشیم که خودمان را با خوردن روزه، ندادن زکات، نخواندن نماز، خوردن مال مردم، غیبت، تهمت و سایر گناهان روسیاه و محروم نکنیم.
ایشان در پایان تاکید کردند: همۀ ما باید بیدار باشیم؛ بیداری دینی و اجتماعی مهم است. بیداری دینی یعنی مسئولیت و رسالت خود را در مقابل خدا بدانیم و بیداری اجتماعی یعنی وظیفه خود را در مقابل جامعه بدانیم. برای ملاقات با پروردگار آمادگی کنیم. جوانی، فراغت، سلامتی، مال و رمضان فرصتها و پتانسیلهایی هستند که باید در همین دنیا از آنها استفاده کنیم تا در روز قیامت انگشت حسرت بر دهان نگیریم و افسوس نخوریم که البته افسوس در آن روز به ما فایدهای هم نمیرساند.