شیخالاسلام مولانا عبدالحمید در مراسم نماز جمعه (27 بهمن 1396) اهلسنت زاهدان، ضمن هشدار در مورد اثرات منفی گناهان بر «جسم» و «روح» انسان، بر لزوم توجه به تقویت «بُعد معنوی» بهوسیله عمل به احکام شریعت تاکید کردند.
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی دفتر امامجمعه اهلسنت زاهدان، شیخالاسلام مولانا عبدالحمید در این مراسم اظهار داشتند: انسان موجودی است که از دو بعد مادی و معنوی یعنی از جسم و روح ساخته شده است. انسان برای تربیت جسم و روحش به دو تغذیه نیاز دارد.
ایشان «احکام» را برای تربیت بعد روحانی ضروری دانستند و گفتند: آنچه برای سلامتی روح و جسم نیاز است الله آنها را فراهم کرده است، همانطور که غذاها و میوهها برای سلامتی جسم انسان مفید هستند، روح نیز برای سلامتی خود نیاز به غذا دارد و احکام و دستورات الهی غذای روح انسانهاست. همۀ انسانها برای تربیت و تغذیۀ روح خود به ادای نمازهای فرض، روزه و تمام احکام الهی محتاجاند.
ایشان با بیان اینکه «منکرات سلامت معنوی انسان را تباه میکنند» خاطرنشان کردند: همانطور که اگر در غذای جسمانی خللی رخ دهد و شخص سوءتغذیه داشته باشد سلامت جسمش به خطر میافتد، اگر در تغذیه روحانی انسان نیز خللی پیش بیاید روح انسان متأثر گشته و گرفتار مریضی میشود.
ایشان ادامه دادند: معنویت انسان با ارتکاب منهیات و محرمات شرعی از قبیل: زنا، نگاه به نامحرم، رباخواری، رشوه و سایر گناهان دچار مریضی میشود. گاهی بیماری معنوی چنان مهلک است که صحت و سلامتی روحانی انسان را کاملا از بین میبرد و در سلامت جسمانی نیز اثر منفی میگذارد. بیمار باید مواظب باشد که مرض جسمانی او نیز در سلامت معنوی او اثر منفی نگذارد، اگر مریض شکر و صبر نکند خطرِ این است که همین مریضی سلامت روحانی او را از بین ببرد.
امراض روحانی اگر مداوا نشوند، بعد از مرگ هم انسان را رها نمیکنند
مدیر دارالعلوم زاهدان امراض روحانی را «خطرناک» توصیف کردند و ابراز داشتند: امراض جسمانی برای سلامت انسان تهدید محسوب میشوند و خطر آنها فقط زندگی این دنیای انسان را تهدید میکند. انسانی که در این دنیا به یک مریضی صعبالعلاج یا لاعلاج مبتلا میشود، این بیماری نهایتاً با مرگ خاتمه پیدا میکند، اما امراض روحانی به مراتب خطرناکتر از امراض جسمانیاند و اگر فرد به فکر علاج آنها نباشد، پس از مرگ و در قبر و قیامت هم او را رها نخواهند کرد.
خطیب جمعه اهلسنت زاهدان با ابراز تاسف از اینکه «توجه به علاج امراض معنوی کم است» خاطرنشان کردند: برای سلامتی جسم دولت و ملت همه فکرمند هستند؛ بیمارستانها، درمانگاهها، مطبها، پزشکان و حتی وزارتخانهی مستقلی برای بهداشت و سلامت جسم تلاش میکنند. ما باید به همان اندازه که به سلامت جسم توجه میکنیم، باید بیشتر از آن توجه داشته باشیم که مفاسد و گناهان در جامعه شیوع پیدا نکنند.
ایشان در ادامه افزودند: آنچه مایۀ حسرت و افسوس است اینکه ما متوجه بعد معنوی و روحانی نیستیم. کماند افرادی که برای علاج و نجات از امراض روحانی که همان «گناهان» هستند نزد علمای نیک و صالح و کسانی که در پرتو قرآن و حدیث قادر به معالجۀ امراض روحانی هستند بروند.
امامجمعه اهلسنت زاهدان در پایان این بخش از سخنانشان به بیان راههای علاج بیماریهای معنوی پرداختند و گفتند: مریضیهای روحانی قابل علاج هستند و علاجشان در یاد خدا، تلاوت قرآن، یاد قبر و حساب و کتاب و توبه و استغفار است. همۀ ما باید صادقانه توبه کنیم و برای اصلاح خودمان بیندیشیم.
بهجای اصرار بر «تقسیم استان»، دنبال «رفع تبعیض» و «اشتغالزایی» در استان باشیم
شیخالاسلام مولانا عبدالحمید در بخش دیگری از سخنانشان در مراسم نماز جمعه اهلسنت زاهدان، با اشاره به طرح تقسیم احتمالی استان سیستانوبلوچستان از سوی دو تن از نمایندگان این استان، اظهار داشتند: متاسفانه بعضی از نمایندگان بر تقسیم استان سیستانوبلوچستان اصرار دارند و آن را در مجلس مطرح میکنند، درحالیکه وزیر محترم کشور این تقسیم را به نفع استان ندانسته و در دولت هم تمایلی به این تقسیم وجود ندارد.
امامجمعه اهلسنت زاهدان ادامه دادند: استان سیستانوبلوچستان با همین نام یکی از استانهای مطرح در کشور است که مردم عزیز «سیستانی» و «بلوچ» در این استان با محبت و بدون هیچ تنشی کنار یکدیگر زندگی میکنند، اگر ما این استان را تقسیم کنیم و بهعنوان مثال بگوییم از دوراهی زابل به آنطرف که محدودۀ سیستان محسوب میشود استانی بهنام «سیستان» بشود، و زاهدان که مرکز «بلوچستان» است با خاش و سراوان یک استان بشود، ایرانشهر را با چند شهر دیگر به یک استان و چابهار را به «استان ساحلی» تقسیم کنیم، این تقسیمبندیها استان ما را تکهتکه میکنند و وجاهت استان را از بین میبرند.
ایشان این برنامه را در استانهایی که در گذشته تقسیم شدهاند «بیتأثیر» دانستند و گفتند: ما تجربه داریم استانهایی که تقسیم شدهاند شاهد هیچ تاثیر مثبتی در خود نبودهاند، بلکه علاوه بر اینکه بافتهای جمعیتی موجود را بههم زده است، اوضاعشان نیز به همان حالت قبلی باقی مانده است. ما با کسانی که مخالف طرح تقسیم استان سیستانوبلوچستان هستند موافقیم و معتقدیم که فکر آنها صحیح و درست است.
مولانا عبدالحمید در ادامه به تبعات منفی تقسیم احتمالی سیستانوبلوچستان اشاره کردند و گفتند: مطرحکردن تقسیم استان سیستانوبلوچستان منجر به اختلاف بسیار بزرگی بهویژه در نحوۀ تقسیم ازجمله اختلافنظر در مرزبندی استانهای احتمالی خواهد شد و عواقب این اختلافات خطرناک هستند. لذا طرح مسأله تقسیم استان سبب کدورت میشود و عاقلانه نیست.
ایشان خطاب به نمایندگانی که بر تقسیم استان سیستانوبلوچستان اصرار دارند خاطرنشان کردند: نمایندگانی که طرح تقسیم استان را پیگیری میکنند، بهتر است برای حل مشکلات این استان از طریق اقداماتی از قبیل اشتغالزایی و اختصاص اعتبارات بیشتر تلاش کنند.
خطیب جمعه زاهدان «تبعیض»، «بیکاری» و «عدم استفاده از پتانسیلها» را جزو مهمترین مشکلات استان برشمردند و گفتند: بزرگترین مشکلات استان سیستانوبلوچستان تبعیض، بیکاری، بستهبودن مرزها و عدم استفاده از پتانسیلها و استعدادهای موجود در استان است؛ اگر مرزها باز باشند و از معادن و سایر استعدادهای استان در جهت اشتغالزایی در استان کار گرفته شود مشکلات استان برطرف خواهند شد.
ایشان در ادامه افزودند: «تبعیض» در سطح استان سیستانوبلوچستان بهویژه در منطقۀ «سیستان» بیداد میکند.40 درصد مردم منطقه سیستان را اهلسنت تشکیل میدهند، اما هنوز یک فرماندار هم از اهلسنت در این منطقه انتخاب نشده است، فقط اخیرا در پنج شهرستان یک معاون فرماندار، یک بخشدار و رئیس اداره از بین اهلسنت انتخاب شده است.
مدیر دارالعلوم زاهدان خاطرنشان کردند: نمایندگانی که دنبال تقسیم این استان هستند و قبلا هم در این استان مسئولیت داشتهاند، بهجای طرح موضوع تقسیم استان، بهتر است دولت را به رفع تبعیض در بین شیعه و سنی در منطقه سیستان توصیه کنند و برای تحکیم وحدت و برادری از طریق اجرای عدالت تلاش نمایند.
مولانا عبدالحمید اظهار داشتند: از تمام نمایندگان استان انتظار میرود که برای رفع تبعیض بین شیعه و سنی تلاش کنند؛ عقل و قانون همین را اقتضا میکند. استان سیستانوبلوچستان تنها با یک قوم یا یک طیف ساخته نمیشود، بلکه برای آبادانی استان باید تمام اقوام و مذاهب در ادارات و نهادها کنار یکدیگر باشند.
امامجمعه اهلسنت زاهدان بر لزوم وحدت و همدلی تاکید کردند و گفتند: ما نباید موضوع «شیعه» و «سنی» و «بلوچ» و «سیستانی» را مطرح کنیم؛ همۀ ما برادریم و کنار هم زندگی میکنیم. ما و عزیزان سیستانی از یکدیگر جدا نیستیم، بلکه عزیزان سیستانی را دوست داریم و آنان را برادران خودمان میدانیم.
ایشان افزودند: بودن شهرهای مختلف استان سیستانوبلوچستان در کنار یکدیگر مایۀ عزت و افتخار این استان است. اگر ما چابهار، سیستان، ایرانشهر، زاهدان، سراوان و سایر شهرها را از سیستانوبلوچستان جدا کنیم، دیگر برای این استان آبرو و عزتی نمیماند.
مولانا عبدالحمید همچنین از 6 تن از نمایندگان مجلس استان سیستانوبلوچستان که طی نامهای به رئیسجمهور مخالفتشان را با تقسیم این استان اعلام کرده بودند، تشکر و قدردانی کردند.