شیخالاسلام مولانا عبدالحمید در مراسم نماز جمعه اهلسنت زاهدان (1 بهمن 1400)، با بیان اینکه محبت با خدا و رسولالله سبب حیات معنوی انسان میشود، به تاثیر محبت با الله تعالی و رسولالله صلیاللهعلیهوسلم در عمل به دستورات شریعت و ترک گناهان اشاره کردند.
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی دفتر امامجمعه اهلسنت زاهدان، شیخالاسلام مولانا عبدالحمید پس از تلاوت آیۀ «وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ ۖ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ ۗ وَلَوْ يَرَى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا وَأَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ» [بقره: 165] اظهار داشتند: محبت با خدا و رسول مایه حیات و عین ایماناند؛ قرآن کریم، سنت پیامبر اکرم و عقل نیز به محبت با خالق و محبت با رسول خدا صلیاللهعلیهوسلم حکم میکنند. رسول اکرم صلیاللهعلیهوسلم در حدیثی فرمودند: سوگند به خدایی که جان من در دست اوست شما مؤمن نمیشوید تا زمانیکه محبتِ خدا و رسول در دلتان بر محبت بقیه غالب گردد.
ایشان افزودند: وقتی با خدا و رسول محبت وجود داشته باشد ترک گناه، پرداخت زکات، بیدارشدن از خواب سنگین برای ادای نماز، گرفتن وضو و رفتن به مسجد در هوای سرد و تحمل هر مشکلی آسان میشود؛ همین عشق به خدا و رسول بود که برای صحابه و اسلاف هجرت در راه خدا، مرگ و جهاد و اطاعت از خدا و رسول را آسان کرده بود. انگیزۀ صحابه صرفا رضایت خدا و اطاعت از رسولالله بود.
مدیر دارالعلوم زاهدان گفتند: فقط ادعای محبت با خدا و رسول کافی نیست،بلکه دوستی و محبتی مورد قبول خداست که از ته دل باشد. خداوند متعال برای تعیین مقدار محبت، درون و قلب را نگاه میکند که چهقدر عشق خدا و رسول در دل است.
ایشان در ادامه خاطرنشان کردند: عقل میگوید ما به آن خدایی که از قطرهای بیجان انسانِ زیبایی آفریده و تمام مخلوقات را به خدمت او گمارده است، عشق بورزیم. نسبت به خدایی که بدون لطف و یاری و نصرت او زنده نمیمانیم نباید بیتوجه باشیم.
خطیب جمعه زاهدان ادامه دادند: عشق از دو چیز برمیخیزد: برخی محبتها از دیدار و برخی از افکار برمیخیزد، صحابه کرام رسولالله صلیاللهعلیهوسلم را دیدند و شیفتۀ او شدند، ولی ما که خدا و رسول را با چشم ندیدهایم باید عشق آنها را با فکر تحریک کنیم. به نعمتهای خدا، عظمت الهی و احسانهای پروردگار بیندیشیم. ما هرچه داریم از او داریم؛ مسکن و پوشاک و غذاها و زن و فرزند و خویشاوندان و حرمت و کرامت و عقل و هرچه از باب مادیات و یا معنویات داریم، از جانب پروردگار هستند.
ایشان ابراز داشتند: خداوند متعال ما را دعوت داده که به نعمتها و در آیههای او فکر کنیم؛ انسان وقتی به دنیا فکر میکند و از آن یاد میکند محبت دنیا در دلش مینشیند و اگر به زیبایی و عظمت خدا و احسانها و آیات او فکر کند محبت خدا در دلش مینشیند.
مولانا عبدالحمید در پایان اظهار داشتند: به احسانات و خدمات و دلسوزیهای پیامبر و اهل بیت و صحابه فکر کنید و محبتشان را در دل جای بدهید تا دل زنده و پرنور شود. به کثرت درود بخوانید و ذکر کنید که با درود و ذکر محبت به وجود میآید. محبت بالاترین ثروت و سرمایه و نعمت است که راه رفتن به سوی خدا و رسیدن به او را برای ما آسان کند. دنیا نیاز ما است و نباید محبت آن به شکل افراطی در دل جای بگیرد بلکه در قلب باید محبت خدا باشد.
حکومتها و نظامهای «خدامحور» و «ملتمحور» میتوانند در دنیا پایدار بمانند
شیخالاسلام مولانا عبدالحمید در بخش دیگر سخنانشان در مراسم نماز جمعه زاهدان، با اشاره به افزایش روابط دیپلماتیک ایران با برخی از کشورهای بزرگ و توسعهیافته، ضمن ابراز خرسندی از این موضوع، اظهار داشتند: بسیار خوشحالیم که مسئولان، ارتباط کشور و ملت ما را از طریق تعامل و مدارا با کشورهای همسایه و غیرهمسایه و کشورهای بزرگ و توسعهیافته برقرار کنند و این اقدامِ بسیار امیدوارکنندهای است. دین اسلام به ما آموخته است که اهل تعامل و مدارا باشیم و زندگی مسالمتآمیز داشته باشیم.
امامجمعه زاهدان در ادامه خاطرنشان ساختند: در این زمینه بهعنوان یک شهروند یک نکته را یادآوری میکنم که به نظر بنده بالاترین و مهمترین راه رسیدن به موفقیت است و آن اینکه ما در هر شرایطی «الله» و «ملت» را نگهداری کنیم. الله تعالی میفرماید: «يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَسْبُكَ اللَّهُ وَمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ» [۶۴] ای رسول! الله تعالی و مؤمنانی که از تو پیروی میکنند برای تو کافیست.
ایشان تاکید کردند: بزرگترین هوشمندی و درایت این است که ما خدای عزوجل را نگهداری کنیم و خداوند متعال را ناراضی نکنیم. باید خدا را داشته باشیم تا خدا حامی و پشتیبان ما باشد. نگهداری پرودگار برای تمام ملتها و کشورهای دنیا و برای سیاستمداران و بزرگان و رهبران اقوام بسیار مهم و حیاتی است.
مولانا عبدالحمید افزودند: نگهداری «ملت» و جلب رضایت و خشنودی مردم و شنیدن صدای مردم و رسیدگی به خواستههای آنان نیز سیاست بسیار حیاتی و مهمی است. هر نظام و حاکمیت و مسئولی که «خدامحور» و «ملتمحور» باشد و بتواند اسباب خشنودی پرودگار و رضایت ملت را فراهم کند، در دنیا پایدار است.
ایشان بر لزوم «اجرای عدالت» تاکید کردند و گفتند: این را همۀ مسئولان، نظامها و حاکمیتهای مسلمان و غیرمسلمان بدانند که بدون اجرای عدالت و مساوات نگهداری «الله» و «ملت» دشوار خواهد بود. گسترش عدالت بسیار حیاتی و مهم است و الله تعالی «عدالت» را میپسندد.
خطیب جمعه زاهدان اظهار داشتند: در اوایل انقلاب شعاری داده میشد که «مملکت با کفر باقی میمانَد، اما با ظلم باقی نمیمانَد»؛ این یک واقعیت است. وقتی عدالت رسول اکرم صلیاللهعلیهوسلم و عدالت فاروقی و عدالت علوی در یک کشور اجرا شود در اینصورت میتوان «الله» و «ملت» را نگه داشت. امیدواریم مسئولان ما در راستای اجرای عدالت و نگهداری خدا و مردم تلاش کنند.
«تنشزدایی» بهترین سیاست است/ مسئولان در راستای فقرزدایی و رفع تحریمها گامهای جدی بردارند
ایشان در ادامه بر لزوم «تنشزدایی» تاکید کردند و گفتند: «تنشزدایی» و ارتباط حسنه با کشورها بهترین سیاست است، البته خواستۀ عموم ملت ایران که مشکلات زیادی دارند این است که بیشترین تلاشها در راستای حل مشکلات مردم ایران و ساختن کشور و ایجاد شغل و فقرزدایی باشند.
مدیر دارالعلوم زاهدان افزودند: ایجاد شغل و فقرزدایی یکی از وعدههای دولت جناب آقای رئیسی بود که امیدواریم در این راستا بزرگترین قدم برداشته شود و مسئولان امر در راستای رفع تحریمها نیز قدمهایی جدی بردارند تا رنجهای ملت ایران به پایان برسند و کسانی که بهخاطر مشکلات اقتصادی از ایران رفتهاند بتوانند به کشورشان برگردند و در جهت سازندگی کشور فعالیت کنند.
دولت سیزدهم با دوراندیشی و نگاه یکسان از شایستگان تمام اقوام و مذاهب استفاده کند
شیخالاسلام مولانا عبدالحمید در پایان سخنانشان خواستار «نگاه یکسان» بین اقوام و مذاهب در کشور شدند و گفتند: خواستۀ ما از دولت جناب آقای رئیسی این است که بین اقوام و مذاهب ایرانی تفاوتی وجود نداشته باشد. انتظار اقوام و مذاهب بهویژه از اصولگرایان که بیشتر به اصول معتقدند و شعار اصولگرایی میدهند این است که پایبند اصول باشند و بین اقوام و مذاهب و ادیان مختلف تفاوتی قایل نباشند و همه را به یک نگاه ببینند.
ایشان تاکید کردند: انتظار آن است که از شایستگان همۀ اقوام و مذاهب در ردههای مختلف و پستهای کلیدی کشور و مدیریتهای منطقهای و شهرستانی کار گرفته شود. همۀ مردم ایران انتظار دارند که مسئولین با دوراندیشی و نگاه یکسان از شایستگان استفاده کنند.