مولانا عبدالحمید در افتتاحیۀ دورۀ ترجمه و تفسیر قرآن کریم دارالعلوم زاهدان:
قرآن بهترین و نزدیک‌ترین مسیر رسیدن به الله تعالی است
مولانا عبدالحمید در افتتاحیۀ نهمین دورۀ ترجمه و تفسیر دارالعلوم زاهدان (24 اسفند 1399) از قرآن به‌عنوان «کتاب هدایت پرهیزگاران» و «بهترین و نزدیک‌ترین مسیر رسیدن به الله تعالی» یاد کردند و بر لزوم توجه به فراگیری الفاظ، معانی و تفسیر کلام‌الله مجید تأکید کردند.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر امام‌جمعه اهل‌سنت زاهدان، مولانا عبدالحمید اظهار داشتند: مهمترین و حیاتی‌ترین نیاز بشر «هدایت» است. قرآن برای پرهیزگاران و متقیان هدایت است و آنان را به صراط مستقیم راهنمایی و هدایت می‌کند. قرآن پر از حکمت و دانش است و در زمینه‌های مختلف دینی و دنیایی برای انسانها راهنمایی و هدایت دارد.
ایشان اضافه کردند: قرآن برای همۀ بشر نازل شده است و بزرگترین سرمایه مسلمانان و بشریت است. قرآن گمشدۀ انسان‌های حکیم و متفکر است. هر کسی می‌خواهد به خدا برسد و در مسیر هدایت قرار بگیرد و وارد بهشت بشود، باید به قرآن مراجعه کند.
امام‌جمعه زاهدان در ادامه افزودند: خداوند ما را بر فطرت و سرشت توحید، بندگی، دین و صراط مستقیم آفریده است. قرآن فطرت‌های خوابیدۀ زیر خاکستر مردم مکه را بیدار کرد و نیز فطرت‌های سالم را بیدار می‌کند، قرآن برای آن‌دسته از افرادی که فطرت‌شان فاسد و ازبین‌رفته هدایت نیست.
مدیر دارالعلوم زاهدان به نقش قرآن در بیان حقایق و واقعیت‌ها اشاره کردند و اظهار داشتند: قرآن از واقعیت و حقایق سخن می‌گوید. کسانی که دنبال حقایق هستند، از قرآن متأثر می‌شوند، به سجده می‌افتند و به بارگاه الهی ادای احترام و تعظیم می‌کنند. اگر کسی می‌خواهد در بخش اعتقاد، اخلاق، عملکرد و هر بخش دیگری به حقایق برسد، به قرآن مراجعه کند. هیچ مرجع و مفتی و عالمی و نمی‌تواند مثل قرآن به اعتقاد صحیح و اخلاق میانه راهنمایی کند. قرآن کتاب تاریخ نیست، ولی به بهترین و صحیح‌ترین تاریخ راهنمایی می‌کند.
ایشان با اشاره به تأثیر قرآن در حل اختلافات خاطرنشان کرد: قرآن کجی‌ها، انحرافات و تمام رذایل اخلاقی و اعتقادی را راست می‌کند. قرآن تمام اختلافات را که در عقیده و در هر زمینه باشد با بهترین تعابیر حل می‌کند و تمام اختلافاتی که از زمان آدم علیه‌السلام به‌وجود آمده و تا قیامت می‌آید و اختلافاتی که یهود و مسیحیان دررابطه با حضرت عیسی و مادرش داشتند، آن‌ها را حل کرده و می‌کند.
ایشان خاطرنشان ساختند: دعوت آن‌حضرت صلی‌الله‌علیه‌وسلم تلاوت قرآن بود. قرآن مطلب را روشن، رسا، واضح و جالب تعبیر می‌کند. وقتی مردم قرآن می‌شنیدند، متأثر می‌شدند. چون قرآن از فطرت صحبت می‌کرد، بر مردم تأثیر می‌گذاشت.
رئیس مجمع فقهی اهل‌سنت ایران «فهم» و «تفهیم» را برای تفسیر آیات الهی مهم دانستند و به روش‌های تفسیری قرآن اشاره کردند و گفتند: «فهم» و تفهیم» در تفسیر آیات الهی مهم هستند. از بهترین راه‌های فهم قرآن، تفسیر قرآن با قرآن است؛ آیه‌های ماقبل و مابعد به درک قرآن بسیار کمک می‌کنند، تفسیر قرآن با حدیث و فهم سلف نیز در درک قرآن بسیار مؤثر هستند.
مولانا عبدالحمید در ادامه ضمن ابراز خرسندی از شیوه ترجمه و تفسیر قرآن مجید توسط مولانا عبدالغنی بدری در دارالعلوم زاهدان، به پیشینۀ دوره‌های تفسیر اشاره کردند و گفتند: سلسلۀ دوره‌های تفسیر به مولانا شاه ولی‌الله محدث دهلوی و مولانا حسین‌علی مدنی رحمهماالله می‌رسند. مولانا شاه‌ولی‌الله انسانی برجسته، باهوش و نابغه و اصالتاً ایرانی بودند که به هند رفت. مولانا حسین‌علی از درست‌رنج خود می‌خورد و در اتاقی به‌تنهایی می‌نشست و در جهت فهم آیات الهی می‌اندیشید.
ایشان به برگزاری بخش از درس‌های دوره‌ها و کلاس‌های قرآن و حدیث به‌صورت مجازی تأکید کردند و گفتند: بخش‌هایی از درس‌های قرآن، حدیث و تخصص‌ها و آنچه مورد نیاز مردم است، باید مجازی و آنلاین برگزار شوند، تا در حق کسانی که امکان شرکت حضوری در این کلاس‌ها برای‌شان مقدور نیست، ظلم نشود.
مولانا عبدالحمید در پایان ضمن تأکید بر رعایت پروتکلهای بهداشتی در کلاس‌ها، شرکت طلاب حداقل یک‌بار در دوره‌های تفسیر، توجه به اصلاح و خودسازی در ماه‌های شعبان و رمضان و کثرت تلاوت قرآن را توصیه کردند و گفتند: قرآن زیاد تلاوت کنید. امروز قرآن از ما گلایه دارد، چراکه قرآن در میان مسلمانان متروک شده است، مسلمانان معانی و مطالب قرآن را یاد نمی‌گیرند و به آن عمل نمی‌کنند.
