شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید در همایش دانش‌آموختگی بدرالعلوم زاهدان:
«کتاب‌الله» و «رجال‌الله» در طول تاریخ مهمترین عناصر هدایت و اصلاح بشر بوده‌اند
شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید، دیروز (دوشنبه 27 بهمن 1399) در هجدهمین همایش تجلیل از حافظان و خواهران فاضله بدرالعلوم زاهدان، از «کتاب‌الله» و «رجال‌الله» به عنوان دو عنصر مهم هدایت و اصلاح جامعه بشری یاد کردند و بر لزوم استفاده از تعالیم قرآن مجید و سنت‌های رسول اکرم صلیاللهعلیهوسلم توصیه و تاکید کردند.
شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید اظهار داشتند: الله تعالی در طول تاریخ برای ابلاغ دین و خدمت به آن دو عنصر بسیار مهم و مؤثر را در نظر داشته است: رجال‌الله و کتاب‌الله. این دو عامل برای هدایت و راهنمایی بشر بسیار ضروری و درواقع مکمل همدیگر هستند. الله تعالی هم کتاب و هم پیامبر فرستاده است. رجال‌الله با زبان، کتاب خدا را به مردم آموزش می‌دهند و عملاً روش عمل به کتاب‌الله را به بشر نشان می‌دهند.
ایشان با اشاره به رمز موفقیت انبیا علیهم‌السلام و علما، اظهار داشتند: رمز موفقیت انبیا علیهم‌السلام و علما همین بوده که زیاد حرف نزده‌اند، بلکه بیشتر عمل کرده‌اند. سخنان آن‌حضرت صلیاللهعلیهوسلم بسیار معدود بودند، اگر سخنان ایشان را می‌شمردند، قابل شمارش بودند. همۀ انبیا قداست داشتند، حرفی که می‌گفتند به آن عمل می‌کردند، حرف‌شان از دل برمی‌خاست، در سخنان‌شان تأثیر و روح و هدایت بود.
امام‌جمعه اهل‌سنت از «قرآن» به‌عنوان نور، شفا و هدایت و معجزه یاد کردند و گفتند: وقتی نیاز شد کتابی نازل شود که حاوی پیام‌های سایر کتاب‌های آسمانی باشد و اختلاف امت‌ها را حل کند و در آن تغییر نیاید، الله تعالی قرآن را که نور، شفا، هدایت و معجزه است نازل فرمود.
ایشان در ادامه افزودند: یکی از سرمایه‌های بزرگ و بی‌نظیر ما مسلمانان قرآن عظیم‌الشأن و سرمایۀ بزرگ دیگر ما ذات پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوسلم است. آن‌حضرت صلیاللهعلیهوسلم در بین انبیا علیهم‌السلام بی‌نظیر و خاتم‌النبیین و رحمة‌العالمین است. اکنون که پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوسلم در میان ما نیست، سیرت‌شان در میان ما است. رسول اکرم صلیاللهعلیهوسلم مجسمه هدایت و ایمان و عمل به قرآن بودند.
مدیر دارالعلوم زاهدان عمل به قرآن و اتباع از سیرۀ پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوسلم را تنها راه نجات از فتنه‌ها و بحران‌ها عنوان کردند و گفتند: اگر زندگی پیامبر و قرآن در وجود مسلمانان پیاده می‌شد، در زندگی‌شان تأثیر و تغییر می‌آمد و دیگر قتل، تهمت، گناه، دروغ، سوگند ناحق، کلاه‌برداری و خلاف شرع در جامعه اتفاق نمی‌افتاد.
ایشان اضافه کردند: داشتن عنوان خوب کافی نیست، عمل لازم است. کاش به‌جای افتخار به مولوی، قاری، حافظ و عنوان و مدرک، به مسلمان‌بودن‌مان افتخار می‌کردیم و تلاش می‌کردیم که به اسلام عمل کنیم. ما باید علاوه‌بر دایرکردن دارالقرآن و شعبه‌های آموزش قرآن، شعبه عمل به قرآن را هم دایر کنیم تا محبت قرآن، عمل به قرآن و مسیر قرآن در زندگی ما و جامعه بیاید.
مولانا عبدالحمید در پایان بر لزوم ارتباط با قرآن و سیرۀ پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوسلم تأکید کردند و گفتند: زمانی ما می‌توانیم خدا و روح رسول خدا را خوشنود کنیم که ارتباط خود را با حدیث و قرآن بیشتر کنیم و سیرۀ آن‌حضرت صلیاللهعلیهوسلم را سرلوحه زندگی خود قرار دهیم و به دین خدمت کنیم و نگذاریم پرچم دین به زمین بیفتد.
