شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید، در هجدهمین همایش تجلیل از حفاظ کلام‌الله «قاسم‌العلوم جام جم» زاهدان، که در اولین روز اردیبهشت‌ماه 1394 برگزار شد، ابتدا به جایگاه قرآن کریم و حفظ آیات این کتاب الهی اشاره کردند و گفتند: حفظ آیات قرآن نعمت بسیار بزرگی است. قرآن کلام رب‌العالمین و کتاب بسیار باارزشی است. اما متأسفانه در جامعه ما مردم آن‌طور که باید به قرآن توجه ندارند، درحالی‌که نجات مسلمانان در قرآن است.
مدیر دارالعلوم زاهدان در ادامه افزودند: صحابه شیفته قرآن و دین بودند و برای دین کشته شدند ولی ما حاضر نیستیم به خاطر دین کمترین سختی و مشقت را تحمل کنیم. متاسفانه بسیاری از ما بهخاطر دنیا انواع دشنام و کتک و مشکلات را تحمل می‌کنیم، اما بهشت را مجانی می‌خواهیم، درحالی‌که بهشت کالای گران‌قیمت و ارزشمندی است که بدون تحمل سختی و مشقت به‌دست نمی‌آید. برای رسیدن به بهشت باید مال و جان را قربان کرد. الله تعالی می‌فرماید: «إِنَّ اللّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ»
امام جمعه اهل‌سنت زاهدان افزودند: متاسفانه اعتقاد به دین، حساب و کتاب، و بهشت و جهنم ضعیف است. وقتی ما از مسجد بیرون می‌شویم همه چیز را فراموش می‌کنیم و بر همان مسیر قبلی، که با غفلت و گناه و معصیت همراه است، حرکت می‌کنیم، درحالی‌که پیمودن چنین مسیری بسیار خطرناک است و اگر ما بر همین مسیر بمیریم با خطر جدی روبرو می‌شویم. نکته مهم این است که بسیاری از ما روز حساب و کتاب و صحنه‌های سخت و عذاب‌های دردناک آخرت را جدی نگرفته‌ایم.
ایشان در ادامه خاطرنشان کردند: برخی از انسان‌ها به‌جای اینکه بندۀ خدا باشند، بندۀ نفس و بندۀ پول هستند. بنده پول کسی است که به پول ایمان آورده و هیچ پروایی در تضییع حقوق مردم ندارد، چنین انسانی اگر روزانه هزار بار «سبحان‌الله» بگوید باز هم بندۀ خدا نیست، بلکه بنده مال دنیاست. بنده خدا همان است که تسلیم فرمان خدا بوده و الله تعالی را بندگی کند. بندۀ خدا پندپذیر خداترس است.
مولانا عبدالحمید در پیاین سخنانشان هدف اصلی خلقت انسان را مورد اشاره قرار دادند و گفتند: بزرگترین اشتباه جهانیان این است که گمان می‌کنند خداوند متعال انسان را فقط برای زندگی در این دنیا و منافع آن خلق کرده است، درحالی‌که خداوند متعال ما را برای مقصد و رسالت بسیار بزرگی آفریده است؛ ما برای طاعت و بندگی پروردگار آمده‌ایم. همه ما آفریده شده‌ایم تا فقط خدا را پرستش کنیم. البته عبادت و پرستش خدا به‌معنای پرهیز از گناه و اطاعت و فرمان‌برداری کامل از شریعت اسلام است. ایمان یعنی اینکه بهخاطر منافع خود نافرمانی خدا و رسول را نکنیم.
