شیخ الاسلام مولانا عبدالحمید با بیان اینکه برای شناخت صحابه باید به قرآن و سنت مراجعه کرد، دوستی و محبت با صحابه رضی الله عنهم را دوستی با خود رسول اکرم صلی الله علیه وسلم دانستند.
امام جمعه اهل سنت زاهدان در خطبه‌های نماز جمعه (23 اسفند 1392) پس از تلاوت آیه «محمد رسول الله و الذین معه اشداء علی الکفار رحماء بینهم تراهم رکعا سجدا یبتغون فضلا من الله و رضوانا سیماهم فی وجوههم من اثر السجود…» [الفتح: 29] فرمودند: الله تعالی رضایت خود را از صحابه رسول الله صلی الله علیه و سلم در صلح حدیبیه اعلان نمودند. زمانی که رسول الله صلی الله علیه و سلم همراه با یاران با وفایش برای ادای عمره احرام بستند و به طرف مکه مکرمه حرکت نمودند، مشرکین مکه ممانعت و مخالفت کردند؛ حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و سلم حضرت عثمان رضی الله عنه را برای مذاکره نزد آنها فرستاد که ما در حالت احرام و همراه با قربانی برای طواف آمده ایم و بعد از انجام مناسک بر می گردیم.
ایشان افزودند: زمانی که حضرت عثمان رضی الله عنه در مکه مکرمه بود، گروهی از مشرکین قصد جان مبارک رسول الله صلی الله علیه و سلم را نمودند که توسط اصحاب پیامبر دستگیر شدند و به سبب آن، خبر شهادت حضرت عثمان پخش شد. حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و سلم از صحابه خویش زیر سایه درختی در حدیبیه عهد و پیمان گرفتند که انتقام خون حضرت عثمان را بگیرند. یکی عرض کرد که اگر حضرت عثمان زنده بود او نیز در این بیعت شرکت می کرد، در نتیجه رسول اکرم صلی الله علیه و سلم دست خود را بر دست دیگرش گذاشت و از طرف وی بیعت نمود.
امام جمعه اهل سنت زاهدان ادامه دادند: الله تعالی این بیعت را قبول فرموده و آیه ای نازل شد «إن الذین یبایعونک إنما یبایعون الله ید الله فوق أیدیهم» و این عمل صحابه رضی الله عنهم به قدری نزد الله تعالی پسندیده واقع شد که فرمود: «لقد رضی الله عن المومنین اذ یبایعونک تحت الشجرة فعلم ما فی قلوبهم فانزل السکینة علیهم و اثابهم فتحا قریبا»؛ و با این آیه رضایت خویش را از آنان اعلام نمود.
مدیر دارالعلوم زاهدان افزودند: انسان اگر از کسی اعلام رضایت کند، از آینده مطمئن نیست؛ شاید آن فرد خیانت کند و شاید هم تا آخر دوست بماند. اما خداوند که علّام الغیوب است از آینده صحابه با خبر بود و می دانست که آنها تا آخر عمر مطیع و فرمانبردار او خواهند ماند. حج و عمره برای کسب رضایت الله تعالی است اما رضایت در این واقعه بدین شکل نصیب آنها گردید.
مولانا عبدالحمید خاطرنشان نمودند: هنگام نوشتن قرار داد صلح، حضرت علی رضی الله عنه کاتب بود؛ نمایندگان قریش با نوشتن «بسم الله الرحمن الرحیم» و کلمه «رسول الله» همراه با نام پیامبر صلی الله علیه و سلم مخالفت کردند و گفتند اگر ما شما را رسول خدا قبول داشتیم با شما نمی جنگیدیم. پیامبر صلی الله علیه و سلم دستور دادند کلمه «رسول الله» از عهد نامه حذف شود. این امر برای حضرت علی رضی الله عنه بسیار سخت بود و فرمود من این کلمه را حذف نمی کنم؛ رسول الله صلی الله علیه و سلم با دست مبارک خویش آنرا حذف نمودند. کفار کلمه «رسول الله» را برای آنحضرت صلی الله علیه وسلم تحمل نکردند، اما الله تعالی برای همیشه این نام را در قرآن مجید قرار داد: «محمد رسول الله و الذین معه اشداء علی الکفار رحماء بینهم تراهم رکعا سجدا یبتغون فضلا من الله و رضوانا»؛ محمد فرستاده خداست، چنان یارانی دارد که با همدیگر شفقت و محبت دارند و بر دشمنان سخت هستند، آنها چنان بندگان عابد و زاهدی هستند که پیوسته در طلب رضای الهی هستند.
حضرت شیخ الاسلام خطاب به حاضرین تاکید کردند: اگر می خواهید صحابه را بشناسید، به قرآن و سنت مراجعه کنید؛ ایمان ما به قرآن و سنت است و هر کس بر عکس این دو را بگوید، هرگز گفته‌اش را نخواهیم پذیرفت. در واقع دوستی و محبت با صحابه رضی الله عنهم، دوستی با رسول اکرم صلی الله علیه وسلم است.
امام جمعه اهل سنت زاهدان با اشاره به نزدیک شدن ایام وفات حضرت فاطمه رضی الله عنها خاطرنشان کردند: رسول الله صلی الله علیه وسلم از میان چهار دختر خویش، حضرت فاطمه زهرا را از همه بیشتر دوست داشتند. محبت با حضرت زهرا و حضرت علی رضی الله عنهما محبت خاصی بود؛ پیامبر گرامی صلی الله عیله وسلم در آخرین لحظات عمر مبارک خویش در گوش حضرت فاطمه چیزی فرمودند که ایشان ابتداء گریه کردند ولی لحظاتی بعد خوشحال شدند. بعد از وفات حضرت فاطمه، روزی امالمومنین حضرت عایشه رضی الله عنها از ایشان علت گریه و سپس خنده شان را پرسیدند. حضرت فاطمه رضی الله عنها فرمودند: وقتی از رسول الله صلی الله علیه وسلم شنیدم که زمان وفاتش فرا رسیده گریه کردم، اما وقتی فرمودند که از اهل بیت من اولین نفر تو نزد من می آیی، خوشحال شدم.
خطیب اهل‌سنت زاهدان فرمودند: حضرت فاطمه، حضرت علی، و حضرات حسن و حسین رضی الله عنهم هم جزو اهل بیت و هم جزو اصحاب رسول الله صلی الله علیه وسلم بودند. این بزرگان که افتخار و شرف همه مسلمانان هستند، متعلق به همه مسلمین هستند. دنیا هرگز نخواهد توانست مانند آنها را بیاورد.
ایشان در بخش دیگری از سخنان خویش تاکید کردند: توصیه بنده به مسلمانان و دوستداران اهل بیت و صحابه این است که وحدت و یکپارچگی خویش را حفظ کنند و به دشمن فرصت ندهند از اختلاف سوء استفاده کنند. به اصحاب رسانه نیز توصیه می کنم احساسات خویش را کنترل کنند و احترام به مقدسات همه مذاهب را رعایت کنند و در هر صورت حرمت همدیگر را حفظ کنند.
بحران اکراین قدرتهای بزرگ را به جان هم انداخته است
مولانا عبدالحمید در بخش پایانی سخنان خویش، با اشاره به اختلاف نظر شدید بین قدرتهای بزرگ جهان، اظهار داشتند: شورای امنیت و سازمان ملل در دست قدرتهای بزرگ است و آنها می توانستند مشکلات بزرگ کشورهای اسلامی را حل کنند، اما آنها هیچ ترحمی بر مسلمانان نکردند؛ اکنون خداوند متعال این قدرتها را در بحران اکراین و شبه جزیره کریمه دچار اختلاف و دودستگی شدید کرده است. البته ما خواهان صلح و امنیت در جهان برای همه هستیم و معتقدیم همه طرف‌های درگیر باید به گفتمان روی بیاورند و اختلافات خود را برطرف کنند.
ایشان با اشاره به غیرقانونی بودن برگزاری رفراندم برای جدا کردن شبه جزیره خودمختار کریمه از اکراین، برگزاری چنین همه‌پرسی را “خنده آور و غیر منطقی” توصیف نمودند.
خطیب اهل سنت زاهدان خاطرنشان کردند: شبه جزیره کریمه جزو اکراین است و برگزاری رفراندم برای جدا کردن بخشی از سرزمین یک کشور، مانند آن است که زنی با مردی ازدواج کرده و از او دارای فرزند است، اما شخص سومی آمده و از زن می‌پرسد تو همسر من هستی یا این آقا؟! شبه جزیره کریمه هم جزو اکراین است و همه‌پرسی برای الحاق آن به کشوری دیگر غیرمنطقی و خنده آور است. تنها راه حل گفتگو است؛ روسیه، اکراین و مردم شبه جزیره کریمه باید از طریق گفتمان، منطق، و با توجه به قانون و معاهدات بین‌المللی اختلافات خود را حل کنند.
