شیخالاسلام مولانا عبدالحمید، عصر دوشنبه (7 فروردین 1402) در درس ترجمه و تفسیر قرآن مسجد جامع مکی زاهدان، «شکنجه» و «اعتراف اجباری» را بر خلاف اسلام و قوانین بینالمللی، و برچیدهشدن این مسائل را «خواستۀ همه ملت ایران» دانستند.
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی دفتر امامجمعه زاهدان، مولانا عبدالحمید در بخشی از درس ترجمه و تفسیر قرآن، با اشاره به آیۀ «وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ»، با بیان اینکه فرعون مردم را میخکوب میکرد و مورد بیحرمتی و شکنجه قرار میداد، اظهار داشتند: شکنجۀ زندانیان از لحاظ شرعی حرام است. از دیدگاه اسلام و قوانین بینالمللی هیچ حکومت و سازمانی حق ندارد از زندانیان اعتراف اجباری بگیرد.
ایشان تصریح کردند: اعتراف اجباری هیچ اعتباری ندارد. ما در همین شهر خودمان دیدیم افرادی که ابتدا بالاجبار به قتل و جنایتی اعتراف کردند، اما وقتی پروندۀ آنها از استان به دیوان عالی کشور ارجاع داده شد، دیوان عالی این حکم را نقض کرد و پس از بررسی مجدد معلوم شد که علیرغم «بازسازی صحنه جرم»، این اقرارِ به جرم از طریق اعتراف اجباری صورت گرفته است و آنها اصلا از جنایت اطلاع نداشتهاند.
مولانا عبدالحمید در پایان خاطرنشان کردند: امیدواریم شکنجۀ زندانیان و اسیران و هتک حرمت آنها که مغایر با اسلام و قوانین بینالمللی است از کشور ما برچیده شود؛ این خواسته همۀ ملت ایران است. اینجا هیچکسی اجنبی و بیگانه نیست، ملت ایران که صاحبان اصلی این کشور هستند، اعتراف اجباری را قبول ندارند و خواستهشان این است که شکنجه نباشد.