شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید، سه‌شنبه (17 آبان 1401) در دیداری که خانواده‌های شهدای جمعه خونين زاهدان با ایشان در مسجد جامع مکی داشتند، با اشاره به شهادت جمع کثیری از مردم و نمازگزاران در حوادث 8 مهر و 13 آبان شهرهای زاهدان و خاش، این حوادث را «نتیجۀ تبعیض» دانستند و بر لزوم «مجازات شرعی و قانونی عاملان و آمران» جمعه‌های خونین زاهدان و خاش تاکید کردند.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر امام‌جمعه اهل‌سنت زاهدان، شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید در این دیدار ضمن تسلیت به بازماندگان شهدای جمعه خونین زاهدان و دلجویی از آنان، اظهار داشتند: در شهادت شهدای جمعه خونین هیچ شک و تردیدی نیست. شهادت این عزیزان غم‌واندوهی بر دل خانواده‌هایشان گذاشت. خداوند غم‌واندوه را از دل‌ها بردارد و اجر و پاداش و رحمت ویژه به آنان عنایت کند.
ایشان اضافه کردند: امروز تمام ملت ایران و دیگر ملت‌های آزاده، عدالت‌خواهان و منصفان دنیا با خانوادۀ شهدا همدردی می‌کنند و برایشان دل می‌سوزانند. خواب‌های بشارت دهنده زیادی برای شهدای جمعۀ خونین دیده شده است. شهدا پیش خدا رفته‌اند، درجه عالی کسب کرده‌اند و خشنود هستند و اصلاً دلشان نمی‌آید که نزد زن و فرزند و خانواده‌شان می‌بودند.
امام‌جمعه زاهدان به ناحق کشته‌شدن شهدای زاهدان و خاش اشاره کردند و گفتند: شهدای زاهدان و خاش مظلومانه و به ناحق کشته شدند و جواب سنگ را با گلوله دریافت کردند. خدا را شکر مسئولان استانی و کشوری به این نتیجه رسیده‌اند که نمازگزاران به‌ناحق کشته شده‌اند. همۀ شهدا چه در مصلا و چه در خیابان‌ها کشته شدند، مظلوم و بی‌گناه بودند.
مولانا عبدالحمید ادامه دادند: تا زمانی که مسئولین فاجعۀ خونین زاهدان را محکوم نکنند و عاملین و آمرین را به دادگاه و مقامات عالی معرفی نکنند و آنها به مجازات شرعی و قانونی نرسند، به هیچ‌چیزی راضی نخواهیم شد. محکومیت حادثه باعث تسلی خانواده‌ها می‌شود.
ایشان اضافه کردند: باید قاتلان قصاص و مجازات شوند تا در آینده کسی جرئت نکند، مردم را بی‌دلیل بکشد. به خانوادۀ شهدا و مجروحان اطمینان می‌دهیم، موضوع جمعه خونین را پیگیری می‌کنیم.
مدیر دارالعلوم زاهدان به آسیب‌های تبعیض در جامعه اشاره کردند و گفتند: امروز مردم ایران از تبعیض و نابرابری و نبود آزادی و عدالت شکایت دارند، ما نیز در این موارد شکایت داریم. حاکمیت بین ملت تبعیض قائل شد، درنتیجه این حادثه رخ داد. تبعیض تحقیر است و ملتی را به انزوا و حاشیه می‌برد.
مولانا عبدالحمید گفتند: حادثۀ جمعۀ خونین زاهدان برکات زیادی داشت. در جامعه روح دمید و باعث بیداری شد. همۀ مردم کنار هم جمع شدند، اختلافات داخلی را به‌آسانی حل کردند و انسجام و همبستگی آمد. قطعاً غفلت، مرگ و بیداری حیات یک ملت است.
ایشان به انگیزه‌های انقلابیون در سال 57 اشاره کردند و گفتند: انقلاب 57 برای آزادی قلم و سخن و رفع فشارها بود. آزادی، عدالت، مساوات و برادری حق ملت ایران است. باید حقوق همۀ اقوام، مذاهب، اقلیت‌ها و زنان رعایت شود. همۀ کشته‌شدگان در ایران در راه آزادی و رفع تبعیض‌ها به شهادت رسیدند.
