شیخالاسلام مولانا عبدالحمید در مراسم نماز جمعه اهلسنت زاهدان (۲۷ خرداد ۱۴۰۱) با اشاره به تأثیر «ارتباط با الله» در زندگی فردی و اجتماعی بشر معاصر، بر لزوم «اتباع از قرآن و سنت» و «انجام اعمال خیر» برای بهرهمندی از برکات این ارتباط تاکید کردند.
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی دفتر امامجمعه اهلسنت زاهدان، شیخالاسلام مولانا عبدالحمید پس از تلاوت آیات «يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْكُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَشِفَاءٌ لِمَا فِي الصُّدُورِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ* قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَٰلِكَ فَلْيَفْرَحُوا هُوَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ» [یونس: ۵۷-۵۸] اظهار داشتند: متاسفانه امروز در دنیا «تعلق معالله» کم شده است، درحالیکه در گذشته رابطۀ جهانیان با الله تعالی نسبت به الآن بسیار پررنگتر و به مراتب بیشتر بوده است.
خطیب جمعه زاهدان در ادامه با بیان اینکه «در دنیای معاصر رابطۀ ادعایی و زبانی با الله تعالی فراوان، اما رابطۀ واقعی کم است» خاطرنشان کردند: ارتباط قلبی با الله تعالی نهتنها برای انسان مایه حیات، بلکه به نفع و صلاح کل جهان است. هر اندازه با خدا که منبع خیر و فیض و برکات است بیشتر ارتباط باشد به همان اندازه انسان بیشتر بهرهمند میشود. اعمال خیر، خیرات، صدقات، عیادت مریض، خدمت به مردم و حل مشکل که در راستای ذکر و یاد خدا هستند زمانی میسر و آسان میشوند که محبت خدا در دل باشد.
ایشان ادامه دادند: متاسفانه تمام بیتوفیقیها و ضعفها و سستیها به این برمیگردد که محبت و تعلق با خدا در دل نیست. تلاوت قرآن که بزرگترین ذریعه محبت الهی و مایه قرب خدا میشود در زندگی ما کمرنگ است، نماز را با بیحالی و سستی میخوانیم، حضور قلب، حالت مناجات و راز و نیاز در نماز کم است، هنگام تلاوت و ذکر و یاد خدا تاثر و حالت زاری نیست درحالیکه گذشتگان وقتی نام خدا را میگرفتند متاثر میشدند و حالت گریه به آنها دست میدهد.
امامجمعه اهلسنت زاهدان اظهار داشتند: باید در خانه فضای ذکر و تلاوت و دین باشد. وقتی چنین فضایی در خانه خواص نیست از عوام چه گلایه داریم. بسیاری برای نماز صبح بیدار نمیشوند و آنهاییکه بیدار میشوند متصل بعد از نماز میخوابند درحالیکه شایسته است در این وقت به ذکر و درود و تلاوت و یاد خدا مشغول شوند.
ایشان اضافه کردند: رابطه ما با پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوسلم نیز که بهوسیله درود و اتباع و عمل بر سنت آنحضرت حاصل میشود ضعیف شده است، درحالیکه رسول خدا صلیاللهعلیهوسلم سبب خیر و واسطۀ نجات ما و مستحق خیر و اتباع است.
مدیر دارالعلوم زاهدان ادامه دادند: قرآن کتاب انسانساز و جامعی است که خیر دنیا و آخرت را برای ما جمع کرده است. قرآن از تمام سرمایهها و داراییهایی که شرقیها و غربیها و جهان جمع کردهاند بهتر است. قرآن کلام ربالعالمین، آخرین کتاب پروردگار، مایۀ خیر دنیا و آخرت و سبب پیروزی و پیشرفت در عرصههای مختلف است؛ قرآن را تلاوت کنیم و آن را به فرزندانمان آموزش بدهیم. با تلاوت قرآن و عمل بر آن درهای خیر و روزی حلال و رحمت و فضل خدا بر ما باز میشوند.
مدیر دارالعلوم زاهدان اظهار داشتند: شاید تبلیغات دشمن و یا وسوسههای شیطان بر ما اثر کرده و گرفتار محبت دنیا شدهایم و آخرت و دین را فراموش کردهایم. علت سستی، ضعف عمل و ضعف تعلق معالله این است که در قلب که باید مرکز محبت باشد محبت غیرالله وجود دارد، درحالیکه تا زمانیکه در قلب ما محبت خدا بر دیگر محبتها غالب نباشد مومن نمیشویم.
ایشان تاکید کردند: رونق و آرامش زندگی ما در ارتباط با الله تعالی و ذکر خدا و کارهای خیر است. با خدا ارتباط برقرار کنیم و خدا را از یاد نبریم و قبر را فراموش نکنیم. دنیا را هم مدیریت کنیم تا دیگران استفاده کنند و آخرت خود و دیگران را بسازیم و تعلق ما با خدا برقرار باشد.
در منازل و مساجد کتابخانههایی حاوی کتابهای دینی و علمی راهاندازی شوند
شیخالاسلام مولانا عبدالحمید در ادامۀ سخنانشان در مراسم نماز جمعه زاهدان بر لزوم فعالیتهای آموزشی و تربیتی در منازل و مساجد تاکید کردند و گفتند: باید برای زندگی خود برنامه داشته باشیم. برای تلاوت قرآن، خواندن درود و ذکر و تعلیم باید وقت مشخصی داشته باشیم. همچنین لازم است برای تربیت و آموزش فرزندانمان برنامهریزی کنیم؛ در منزل وقت مشخصی را تعیین کنیم که فرزندان و اهل خانه بر آنحضرت صلیاللهعلیهوسلم درود بفرستند، ذکر کنند و قرآن بخوانند.
ایشان در ادامه خطاب به والدین گفتند: در هر خانه یک کتابخانه داشته باشید و در آن قرآن و کتابهای درسی و مطالعهای بگذارید، به تعداد فرزندان در منزل قرآن تهیه کنید تا در خانه فضای علمی و دینی و فضای هدایت باشد. برای مذاکره دینی و علمی در خانه برنامه و وقت معین داشته باشید.
مدیر دارالعلوم زاهدان تاکید کردند: با ذکر و تلاوت و اعمال خیر خانههایتان را به مسجد تبدیل کنید تا مثل مسجد رابطه با خدا در خانه برقرار شود. سنتهای پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوسلم در خانه مذاکره شوند و به این سیره عمل کنیم.
ایشان اظهار داشتند: توصیه بنده این است که در خانههایتان تغییر و تحول بیاورید. از مقتدیها کمک بگیرید و هر مسجد کتابخانهای داشته باشد و در آن کتابهای آموزشوپرورش و دانشگاه و کتابهای دینی بگذارید و افرادی را دعوت کنید تا به فرزندان درس بدهند و یا برای آنها صحبت کنند.
اسلام با مسابقاتی که در آن اسراف، ضرر و حرکات ناسنجیده باشد مخالف است
شیخالاسلام مولانا عبدالحمید در پایان این بخش از سخنانشان، با اشاره به کشتهشدن هشت نفر در جریان یک تصادف و مسابقۀ رانندگی در زاهدان، ضمن اظهار تأسف شدید از این موضوع، اظهار داشتند: بسیار دردآور و غمانگیز است که برای یک مسابقۀ رانندگی هشت نفر کشته شود. مگر در مسابقۀ رانندگی چه چیزی وجود دارد که شخص خودش و جمعی دیگر را به کشتن بدهد؟! این نوع مسابقهها که در آنها قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی رعایت نمیشوند و سبقتهای بیجا گرفته میشود، کارهای بسیار زشتی بوده و گناه و حرام است.
ایشان در ادامه افزودند: جادههای عمومی متعلق به همۀ مردم و قوانین راهنمایی و رانندگی به نفع همه و برای حفظ سلامت جان ترددکنندگان و رانندگان در جادهها هستند و باید رعایت شوند. سبقت و سرعت بیجا بر خلاف قانون است و هر کس خلاف قانون عمل کند و بر اثر بیاحتیاطی او در سانحۀ رانندگی کسی کشته شود راننده مرتکب قتل شده و خون مقتول بر گردن راننده است.
امام جمعه زاهدان گفتند: متاسفانه بدعت و اقدام بیفایدهای در شهر راه افتاده که عدهای جمع میشوند و حلقۀ بزرگی از ماشینها تشکیل میدهند و مسابقه و گاز بیجا میدهند که در اینبین بسیاری از ماشینها منحرف میشوند و تلفات جانی و مالی به دنبال دارد. چرا برای خنداندن و کفزدن تعدادی چنین اسراف و گناه و بدعتی در شهر راه بیفتد و مردم ما به چنین کارهای نامناسبی روی بیاورند؟! چرا باید از لاستیکهای ماشینِ بیجان صدا تولید کرد و به خود ضرر مالی زد؟! بهتر است جوانان بهجای این کارها به فوتبال و تربیت بدنی و ورزشهایی که در سلامت جسم نقش دارند، مشغول بشوند.
ایشان افزودند: بعضاً اتفاق افتاده که در یک مراسم عروسی بهخاطر مسابقۀ دو خودرو، مراسم شادی به مراسم عزا و مصیبت تبدیل شده است. سوختبران نیز نباید سریع رانندگی کنند بلکه آرام برانند و قوانین راهنمایی و رانندگی را درنظر بگیرند. دین اسلام با این اسرافها و ضررها و حرکات ناسنجیده مخالف است. اینگونه حرکات نهتنها مورد تایید دین اسلام نیست بلکه در قوانین دنیا نیز چنین مواردی هیچ جایگاهی ندارند.
حلوفصل مسأله هستهای ایران از راه «گفتمان» به نفع منطقه و جهان است
شیخالاسلام مولانا عبدالحمید در بخش پایانی سخنانشان در مراسم نماز جمعه زاهدان، ضمن اظهار تأسف از روند مذاکرات هستهای، طرفین این مذاکرات را به «نرمش» و «انعطاف» توصیه و تاکید کردند و گفتند: بنبستی که در روند مذاکرات هستهای پیش آمده و بعضاً تهدیدهای جنگی هم در میان است، سبب بروز نگرانیهایی شده است. همه نگران هستند که یک جنگ دیگر در منطقه رخ ندهد که این جنگ برای تمام جهان خطرناک خواهد بود.
ایشان ادامه دادند: در جنگ اوکراین به دلیل اشتباهی که مسئولان و کارشناسان روسیه در محاسبات خودشان داشتند هم منابع روسیه از دست رفت و هم موجب تلفات جانی و مالی برای روسیه و اوکراین شد و تاثیرات منفی بسیاری برای کشورهای جهان نیز در پی داشته است. حملۀ ناتو به افغانستان و حملۀ آمریکا به عراق نیز جنگهای ناسنجیدهای بودند که هم تلفات مالی و هم تلفاتی جانی داشتند.
امامجمعه زاهدان خاطرنشان ساختند: اگر بین ایران و قدرتهای بزرگ جنگ اتفاق بیفتد با توجه به تواناییهای طرفین، جنگی ویرانگر و تباهکننده در خاورمیانه رخ خواهد داد که شعلههای آن به آسمان کشیده میشود. وقوع چنین جنگی بههیچوجه عاقلانه نیست.
ایشان تصریح کردند: عاقلانه آن است که دو طرف بر سر میز مذاکره بنشینند و هم دولتها و قدرتهای بزرگی که یک طرف مذاکرات هستهای هستند نرمش و انعطاف نشان بدهند و هم مسئولان جمهوری اسلامی بهخاطر جلوگیری از هر نوع جنگ و تنش از خودشان انعطاف بیشتری نشان بدهند.
مولانا عبدالحمید افزودند: حلوفصل مذاکرات هستهای از راه گفتمان به نفع منطقه و تمام جهانیان است، زیرا منطقه تحمل و ظرفیت جنگ را ندارد. تنش در منطقه بالا است و این تنش نباید بیشتر از این افزایش پیدا کند. همه باید برای جلوگیری از وقوع یک جنگ تباهکنندۀ دیگر تلاش کنند.
سیاست «وضع تحریمها» از همان ابتدا سیاست اشتباهی بود
امامجمعه زاهدان در ادامه بر لزوم «پایان تحریمها» تاکید کردند و گفتند: تحریمها علیه ایران نهتنها نباید افزایش یابد، بلکه باید به این تحریمها پایان داده شود. ملت ایران بیش از هشتاد میلیون جمعیت دارد. کسانی که این تحریمها را وضع میکنند بدانند که بیشترین فشار و نقضان را بر ملت وارد میکنند.
ایشان تصریح کردند: سیاست وضع تحریم از همان ابتدا سیاست اشتباهی بوده است و این سیاست و تحریمها باید از راه مذاکره و گفتمان به پایان برسند.