- پایگاه اطلاع رسانی شیخ الاسلام مولانا عبدالحمید - https://abdolhamid.net/persian -
مولانا عبدالحمید در جلسۀ اصلاحی:

یکی از محورهای بزرگ اخلاقی صداقت و راستگویی است

مولانا عبدالحمید در پنجمین جلسه از سلسله جلسات اصلاحی با عنوان «اصلاح فرد و جامعه» (25 دی‌ماه 1399) که به‌صورت زنده از صفحات اجتماعی وابسته به پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر امام‌جمعه ‌اهل‌سنت زاهدان پخش ‌شد، «صداقت و راستگویی» را یکی از محورهای بزرگ اخلاقی دانستند و بر لزوم پرهیز از دروغ و کلاه‌برداری تأکید کردند.
مولانا عبدالحمید در این جلسه «صداقت و راستگویی» را یکی از برجستگی‌های اخلاق دانستند و گفتند: یکی از محورهای بزرگ اخلاقی صداقت و راستگویی است. امروز یکی از بزرگ‌ترین مشکلات آن است که در جامعه بداخلاقی زیاد شده است. وقتی انسان از اخلاقی که در فطرت و سرشتش گذاشته شده و از معلمین اخلاق فاصله داشته باشد، با چالش روبرو می‌شود.
ایشان با اشاره به اهمیت اخلاق در تاریخ ادیان اظهار داشتند: تاریخ ادیان همین را نشان می‌دهد که پیشرفت همه ادیان با اخلاق بوده است. دین اسلام نیز با اخلاق در دنیا نفوذ کرده است. مردم دنیا اخلاق، عملکرد و ایمان مسلمانان را دیدند و شیفته و گرویده دین شدند.
امام‌جمعه اهل‌سنت زاهدان در ادامه افزودند: امروز بداخلاقی مسلمانان و ضعف‌های آنان در بُعد عملکرد سبب شده است که بسیاری از مردم و آنانی که در رابطه با اسلام تحقیق می‌کنند آن را نپذیرند. امیدواریم مسلمانان فکر کنند و در خود تغییر و تحول اخلاقی بیاورند.
ایشان نتیجه و آینده «صدق و راستگویی» را نیک عنوان کردند و گفتند: صداقت و راستگویی واقعیت است. نتیجه و آینده صدق، نیک است و الله راضی می‌شود. حضرت عمر رضی‌الله‌عنه فرمود: اگر با راستگویی من ضرر کنم و منزلت من پایین‌تر بیاید و دروغ به من نفع برساند و مقام من را بالاتر ببرد باز هم من دروغ نمی‌گویم. حضرت کعب رضی‌الله‌عنه می‌گوید: صدق سبب نجات و پذیرفتن توبه ما شد. ایشان عهد بست تا زنده باشد دروغ نگوید.
امام‌جمعه اهل‌سنت زاهدان صداقت را از ویژگی‌ها و صفات الله تعالی، پیامبران و صالحین دانستند و گفتند: صداقت اخلاق رب‌العالمین و از صفات خداوند متعال است. صداقت صفت پیامبر اکرم، اولیاءالله و صالحین است. اساس سیاست رسول اکرم و خلفای راشدین بر صداقت بود؛ سیاست صحیح و درست آن است که در آن دروغ و وعده دروغین نباشد.
مدیر دارالعلوم زاهدان در ادامه به همراهی با راستگویان توصیه کردند و از همراهی با دروغ‌گویان برحذر داشتند و گفتند: الله تأکید کرده که با دروغ‌گویان که منافقین و متقلبان و ظاهرنماها هستند همراه نباشید بلکه با راستگویان که انبیا و پاکان و مخلصین هستند همراه باشید.
ایشان به فرجام نیک راستگویی و عواقب بد دروغگویی اشاره کردند و گفتند: کلاه‌گذاشتن بر ملت حرام است. بسیاری از دروغ‌ها انسان را از ایمان خارج می‌کنند. وقتی دروغ برملا شود انسان را رسوا می‌کند و آبروی انسان را می‌برد ولی صداقت عزت انسان را بالا می‌برد و انسان را کامیاب می‌کند.
مدیر دارالعلوم زاهدان در ادامه، «دروغ به خدا و رسولش» را بزرگ‌ترین دروغ عنوان کردند و گفتند: بالاترین دروغ این است که کسی بر خدا و رسول دروغ ببندد. متأسفانه دروغ آن‌قدر زیاد شده که خواص، ریش‌سفیدان، معتمدین، مسئولان امر و مدیران کشور که مردم بر آن‌ها اعتماد کرده‌اند دروغ می‌گویند. بسیار زشت است کسانی که مردم به آن‌ها اعتماد کرده‌اند دروغ بگویند.
ایشان عادت به‌ دروغ را یکی از علائم نفاق عنوان کردند و اظهار داشتند: عادت به‌ دروغ از علائم نفاق و خود شخص منافق و کذاب نامیده می‌شود. امروز نفاق در جامعه زیاد است. کوتاهی در عبادات نتیجه نفاق است؛ منافق نمی‌تواند دائم به مسجد بیاید و بقیه کارهای خیر را انجام دهد.
رئیس شورای هماهنگی مدارس اهل‌سنت سیستان‌وبلوچستان ادامه دادند: نهایت تلاش‌مان این باشد که حتی به شوخی دروغ نگوییم. نباید والدین به فرزندان دروغ بگویند؛ دروغ‌گفتن پدر و مادر فرزندان را دروغگو، کلاهبردار، ترسو و بزدل می‌کند.
ایشان در ادامه به مواردی که دروغ‌ مصلحت‌آمیز جایز است اشاره کردند و گفتند: سخن خلاف حقیقت برای افزودن روحیه سربازان در جنگ و دروغ مصلحت‌آمیز برای برقراری صلح و نزدیک‌کردن دل‌های مردم و یا سخن خلاف واقع گفتن به زن برای دلجویی او رواست. جواز دروغ در جنگ و صلح و برای زن مطلق نیست، اگر در صدق، فساد و خطر باشد آنجا دروغ جایز است.
مولانا عبدالحمید در پایان تأکید کردند و گفتند: باید زبان را مهار کنیم، هر انسانی که سکوت کند و غیر از سخن راست حرف دیگری نزند، الله درهای حکمت را بر او باز می‌کند.