شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید در مراسم نماز جمعه اهل‌سنت زاهدان (3 اسفند 1397)، با اشاره به فضایل و تاثیرات «پرداخت زکات، صدقات و وقف» به «کارآفرینی» و «کمک به نیازمندان» توصیه و تاکید کردند.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر امام‌جمعه اهل‌سنت زاهدان، مولانا عبدالحمید پس از تلاوت آیات ابتدایی سورۀ مبارکۀ «بقره»، خاطرنشان کردند: یکی از مسائلی که در قرآن و حدیث بسیار مورد تاکید قرار گرفته مسئلۀ «زکات، صدقات و خیرات» است. در قرآن اکثرا هرجا نماز ذکر شده، پس از آن به پرداخت زکات و صدقات نیز توصیه شده است؛ معلوم می‌شود بزرگترین عبادت بدنی نماز و بزرگترین عبادت مالی زکات است.
ایشان ادامه دادند: در بسیاری از آیات لفظ «زکات» وجود دارد که به پرداخت‌های فرضی اطلاق می‌شود و در بسیاری جاها لفظ «انفاق» یا «صدقه» آمده که به پرداخت‌های نفلی و فرضی هر دو گفته می‌شود. از روند قرآن چنین بر می‌آید که علاوه بر آنکه پرداخت مال به‌عنوان زکات لازم است، اگر گرسنه، تنگدست، مسافر، مریض، پروژه اجتماعی و دینیِ ناتمامی وجود داشته باشد آنجا صدقه و انفاق هم لازم می‌گردد، تا اینکه آن پروژه ناتمام تکمیل شود، مسافر به مقصدش برسد و مریض معالجه و مداوا شود.
ایشان افزودند: ما مسلمانیم نباید مانند اهل‌کتاب باشیم که وقتی به آنها گفته شد در راه الله خرج کنید گفتند: «إِنَّ اللَّهَ فَقِيرٌ وَنَحْنُ أَغْنِيَاءُ» [آل‌عمران: 181]، الله فقیر شده و از ما برای بندگانش درخواست کمک دارد، چرا خودش به فقرا کمک نمی‌کند؟ ما نباید مانند اهل‌کتاب باشیم بلکه اگر خداوند دستور بدهد ما باید جان، اولاد و اموال خود را در راه خدا قربان کنیم، حضرت ابراهیم علیه‌السلام حاضر شد فرزندش را قربان کند و خودش نیز حاضر شد در راه الله تعالی در آتش انداخته شود.
امام جمعه اهل‌سنت زاهدان «انفاق فی‌سبیل‌الله» را علامت دوستی با الله تعالی دانستند و گفتند: ما ادعای دوستی با خدا را داریم ولی حاضر نیستیم پاسی از شب خواب را ترک کنیم و به نماز بایستیم، یا برای الله استراحت‌مان را فدا کنیم و نماز صبح را بخوانیم، ادعای دوستی است ولی حاضر نیستیم که در راه الله مال خرج کنیم. خرج در راه الله تعالی نشانۀ دوستی با خداست.
ایشان در ادامه افزودند: طبیعت به مال میل دارد، مال محبوب است، باید مال محبوب را در راه خدای محبوب که محبتش از همه بایستی بیشتر و شدیدتر باشد خرج کنیم، «وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْداداً يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ وَ الَّذينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ» [بقره: 165] لذا مؤمن که محبت الله در رگ و ریشۀ دل اوست، باید حاضر باشد در راه خدایی که مال، جان و همه چیز را داده بالاتر از مال و همه‌چیزش را فدا کند.
ایشان ضمن رفع یک شبهه ابراز داشتند: بسیاری از مردم گمان می‌کنند صدقه بر فقرا لازم نیست؛ این اشتباه است، بر فقرا زکات لازم نمی‌شود، اما بر فقرا و ثروتمندان، بر مدرس، کارمند، کارگر، امام مسجد و بر همه صدقه لازم است. رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌سلم فرمودند: اگر شما توانایی صدقه بیش از نصف خرما را ندارید به‌اندازه همان نصف خرما صدقه کنید.
ایشان ادامه دادند: دادن‌صدقه و زکات تاثیرگذار است؛ ربا، رشوه، حیف‌و‌میل کردن مال مردم و مال یتیم دارایی‌تان را نابود می‌کند، اما صدقه آن را اضافه می‌کند، برکت می‌آورد، در دنیا و آخرت چندین برابر عوض نصیب می‌شود، مشکلات را حل و گره‌ها را باز می‌کند و انسان را از بخل و حرص پاک می‌کند.
مدیر دارالعلوم زاهدان خاطرنشان کردند: به بیوه‌ها، یتیم‌ها، خانواده‌های زندانی و بی‌سرپرست‌ها کمک کنید که کمک به آنها مایه خیر، برکت و نجات است، در دنیا خداوند متعال به شما سلامتی می‌دهد و در آخرت هم این صدقه مایه نجات شما می‌گردد.
مولانا عبدالحمید در ادامه ضمن تشویق به صدقه، اظهار داشتند: آیه نازل شد که شما به نیکی نمی‌رسید تا بهترین و محبوب‌ترین مال‌تان را در راه خدا انفاق کنید. حضرت ابوطلحه رضی‌الله‌عنه گفت: یا رسول‌الله! بهترین مال من باغ “بیرحا” است، این باغ در راه خدا صدقه است. آن‌حضرت فرمودند: به‌به! صدقه‌ی بسیار سودمندی است. سپس اختیار باغ را به خود ابوطلحه سپرد و او هم آن را بین خویشاوندانش تقسیم کرد. بیرحا باغی در نزدیکی مسجد و دارای آب شیرین بود که آن‌حضرت صلی‌الله‌علیه‌و‌سلّم از سایه‌ی درختان آن استفاده می‌کردند. صحابی دیگری گفت: بهترین مال من اسب من است و همان را صدقه کرد، صحابی دیگری بهترین لباسش را در راه خدا داد و حضرت عمر رضی‌الله‌عنه باغی در راه خدا وقف کرد تا مردم از ثمراتش استفاده کنند.
«وقف» بهترین نوع صدقه است
مدیر دارالعلوم زاهدان ضمن برشمردن برخی از فواید «وقف» گفتند: متاسفانه امروز وقف در میان مردم کم‌رنگ شده است، وقف ثواب بزرگی دارد و از بهترین نوع صدقات است، در وقف اصل مال حفاظت می‌شود و از محصولات آن استفاده می‌شود، وقف را هیچ‌کس میراث نمی‌برد، مال وقف‌شده فروخته نمی‌شود و بین فقرا توزیع و تقسیم نمی‌شود بلکه اصل مال باقی می‌ماند و ثوابش جاری می‌شود.
ایشان ادامه دادند: مغازه، منزل، زمین کشاورزی و باغ‌تان را وقف کنید، از اموالی که خداوند به ما داده است بخشی را برای فرزندان بگذاریم، بخشی را صدقه کنیم و بخشی را در حیات و برای بعد از مرگ‌مان وقف کنیم. نسبت به خودمان بخل نکنیم، بخل نسبت به خود آن است که شخص گرسنگی، تشنگی و مشکلات را تحمل می‌کند ولی حاضر نیست چیزی از مال خود استفاده کند، خداوند به شما مال را داده است تا از آن بخورید، صدقه کنید و برای آینده‌تان وقف کنید. بعضی ثروت‌های میلیاردی دارند و حاضر نیستند چیزی از مال را برای آخرت‌شان با خود همراه ببرند، می‌خواهند دست‌خالی پیش خدا بروند، اینها نسبت به خودشان نیز بخیل‌اند.
مولانا عبدالحمید در ادامه به حمایت از موسسه‌های خیریه نیز تاکید کردند و گفتند: موسسه‌هایی را که در راه خدا کار می‌کنند مورد حمایت قرار دهید. «موسسه خیریه محسنین زاهدان» در شرایط سخت کمک مردمِ استان و حتی خارج از استان را به مردم آسیب‌دیده رسانده است، هنوز هم موسسه به مردم زلزله‌زده کرمانشاه کمک می‌کند، شاید خودمان نتوانیم نیازمندان را پیدا کنیم، افراد موسسه این زحمت را متحمل می‌شوند و این کار را انجام می‌دهند.
ایشان افزودند: موسسه خیریه محسنین در این هفته کارگاه صنعت محلی‌ای را افتتاح کرده که آنجا هنرهای محلی مانند خیاطی و سوزن‌کاری انجام می‌گیرد، عده‌ای بیکار را مشغول کرده‌اند، این کارگاه بسیار موثر و مفید است، در شرایط کنونی کارآفرینی حیاتی است.